Krótka opowieść o języku chińskim

Dawno, dawno temu byli sobie …nie, nie król z królową, ani nie żadne smerfy, ale ni mniej ni więcej tylko Chińczycy. Szczęśliwie dla Chińczyków, miejsce, które przyszło im zamieszkiwać, było niewykle piękne. A że było piękne, to nie ulegało najmniejszej wątpliwości, jako, że miało

wysokie góry

wielkie rzeki

zielone pola

Ale jak opisać wszystko tak, żeby każdy od razu wiedział o czym mowa?

Może zrobić to najprościej – rysując to, co nas otacza?

Tak właśnie pomyśleli Chińczycy. A jak pomyśleli, tak zrobili a ich rysunki okazały się tak dobrym sposobem na opisanie otaczającego świata, że do dziś stosuje je prawie półtora miliarda ludzi na świecie.

Czy wiesz o czym mowa?

Oczywiście o języku chińskim!

Czasem mówisz pewnie : ‘Och to dla mnie chińszczyzna!’ , mając na myśli coś bardzo trudnego. Ale przyjrzyj się dobrze poniższym obrazkom a przekonasz się, że wyrażenie ‘to dla mnie chińszczyzna’ może zacząć dla Ciebie oznaczać odtąd coś nie tylko ciekawego ale i na dodatek …wcale nie trudnego!

                                   Tak wyglądają jedne z piękniejszych chińskich gór – Guilin…

A tak wyglądał najdawniejszy chiński znak „góra” – chyba nie musimy tłumaczyć, dlaczego właśnie tak?

Z czasem zostaly już tylko symbolicznie zaznaczone szczyty, a dziś ten znak piszemy tak:

山

To teraz kolej na „wielkie rzeki”, tak? Bardzo poszę:

To Jangcy – jedna z wielkich chińskich rzek

 …a to bardzo stary znak „rzeka” – widzisz nurt wody?

…tak znak ten zapisywany był nieco później…

川

I co jeszcze miało być? A, pola:

Troche inne niż nasze polskie, bo i inne rośliny na nich rosną. To tutaj to pole ryżu, który rośnie tylko wtedy, gdy stoi w wodzie – zgadnij kto ją tam wnosi?…

…a to bardzo stary znak wyobrażający pole. Widzisz poszczególne małe poletka ryżu?

…ten znak z pewnością można było szybciej zapisać, a ten – współczesny – pisze się jeszcze szybciej:

田

I jak? Chińszczyzna? Tak, ale przeciez wcale nie trudna!

Znasz już 3 chińskie znaki. Może zechcesz poznać ich więcej?